Kontemplacja formy

• Malarstwo
• Jacek Sikora

Z doświadczeń medytacyjnych wynika spokój i poczucie osamotnienia emanujące z moich obrazów, ale także sposób malowania od techniki nawiązującej do malarstwa zen, poprzez oszczędność formy i koloru aż po uwielbienie ciszy.

Nowhere

Wśród polskich malarzy najbliżej mi do Nowosielskiego, do jego umiłowania kobiecego ciała i eksperymentów ze światłem (Veil of The Mist, Azrael, Nocturne). Tak jak u Nowosielskiego, moje akty pozbawione są erotyzmu, natomiast można w nich odnaleźć spokój, ciszę i swoistą kontemplację formy. Fascynuje mnie symbolizm, obecny w pracach Jacka Malczewskiego. Tę fascynację bardzo trudno połączyć z dążeniem do minimalnych środków wyrazu, ale jest ona wyraźnie obecna w kilku pracach, w których dają się dostrzec motywy mitologiczne (I'm not Ready Yet, Unfulfilled Lovers, Daughter of Forkos). Mieszkając w Paryżu byłem częstym gościem galerii Dmochowskich, posiadającej pokaźną kolekcję dzieł Beksińskiego, był on dla mnie pierwszym niedoścignionym wzorem. Potem odszedłem od jego poetyki na rzecz Nowosielskigo, którego obrazy zachwyciły mnie pod względem kolorystyki, sposobu ukazania światła i kobiecego ciała. Do dziś jego obrazy przepojone niezwykłą duchowością pozostają dla mnie niedoścignionym wzorem. Takich bardzo niebezpośrednich odniesień do światowego malarstwa można znaleźć więcej, jednak trudno tu mówić o naśladownictwie czy podążaniu jasno wytyczoną ścieżką. Zwłaszcza w malarstwie akrylowym wyraźnie widać indywidualny styl prac, wyrafinowana a jednocześnie oszczędna i nieepatująca widza technika nakładania farby jest moją unikalną formą wyrażania siebie (The Way is a River, Mountain Creek, Unsurpassable), w malarstwie olejnym widać wyraźny wpływ sumie-e (I Miss You Although I Don't Know You, Prayer). W obu formach zaznacza się zainteresowanie fakturą, która w moim malarstwie zajmuje równorzędne miejsce co kolor.

The Way Is A River

Z doświadczeń medytacyjnych wynika spokój i poczucie osamotnienia emanujące z moich obrazów, ale także sposób malowania od techniki nawiązującej do malarstwa zen, poprzez oszczędność formy i koloru aż po uwielbienie ciszy. Jeśli słucham muzyki to zwykle klasycznej Bacha, Malhera, Prokofieva, Stravinskiego, Lutosławskiego na moim ulubionym Arvo Parcie kończąc, lubię Jazz, Etno zwłaszcza muzyki bałkańskiej, perskiej i japońskiej. Zdarza mi się słuchać Depeche Mode, The Cure, Metaliki, Led Zeppelin czy Faith No More.

Moje pierwsze doświadczenia artystyczne związane są z teatrem. Najpierw fascynowała mnie pantomima z Teatrem Tomaszewskigo na czele, potem Teatr Gardzienice (z którym zwiazany byłem na początku lat 90), wreszcie francuskie Compagnie Jo Bithume (z tym teatrem także jeździłem w ramach ich trasy po Polsce w roku 1992,) Opera Zingaro, czy Theatre de l'Ange Fou. Lubię taniec i tu cisną się nazwiska Piny Bauch czy Petera Gossa. Sztuki sceniczne to moje najwcześniejsze artystyczne fascynacje.

Eclipse

Kilka miesięcy temu wróciłem z ośmiomiesięcznego pobytu w Tajlandii. Cały ten czas spędzony tam poświęciłem na medytację. W tym celu przywdziałem szaty mnicha i żyłem z tego, co ofiarują mi ludzie. Teraz po powrocie powoli odbudowuję swoją pozycję jako artysta. Dużo maluję, ale też staram się zorganizować dwie może trzy wystawy moich prac. Już na początku przyszłego roku pokażę swoje prace na dwóch indywidualnych wystawach, jednej w Świdnicy, drugiej w Warszawie. Myślę, że w kwietniu uda mi się otworzyć autorską galerię sztuki wraz z pracownią otwartą dla publiczności. To chyba najważniejsze z planów na najbliższe miesiące. O wszystkich bieżących wydarzeniach można się dowiedzieć zaglądając na moją stronę internetową.

Cathedral

Jacek Sikora

Urodzony w 1967 r. w Łodzi. Aktor, malarz i podróżnik, absolwent paryskich Ecole Internationale de Mimodrame de Paris, Marcel Marceau oraz Ecole de Mime Corporel Dramatique, edukację artystyczną zaczął od Studia Pantomimy przy Państwowym Teatrze Żydowskim w Warszawie. Jego obrazy znajdują się w kolekcjach w Wielkiej Brytanii, USA, Australii, Rosji, Francji, Emiratach Arabskich i Japonii oraz wielu innych. Wiele miesięcy spędził na medytacji m.in. w lasach i klasztorach Tajlandii,gdzie żył jako buddyjski mnich, w ośrodkach zen w Polsce i Stanach Zjednoczonych oraz pustelniczych klasztorach różnych tradycji. Żyje i pracuje w Świdnicy.

Strona internetowa: www.jaceksikora.com.