Język abstrakcji

• Malarstwo
• Anna Sztwiertnia

Myślę że bardzo ważne jest aby trzymać się własnej wizji i być pewnym siebie, w tym jest najwięcej siły, którą można zarażać innych ludzi.

Początkowo fascynowały mnie tradycyjne techniki, jak malarstwo czy rysunek. Jednak kiedy zaczęłam studia i miałam możliwość poznania innych mediów, ograniczyłam tradycyjne środki. Najważniejszy jest jednak temat pracy, to on wyznacza odpowiednie środki do realizacji dzieła.
Chętnie wykorzystuję programy graficzne, czuję że to dla mnie naturalne środowisko, pełne inspiracji i możliwości. Od niedawna uczę się projektowania 3D. Nie lubię się ograniczać do jednej techniki, staram się je łączyć.

Inspiracji szukam w zagadnieniach psychologii i złożoności człowieka. W swoich pracach posługuję się językiem abstrakcji, który pozwala na zmaterializowanie tego, co trudne do nazwania. Staram się być subiektywna i opierać moje projekty na nauce, badaniach. Uwielbiam medyczne opisy, wykresy, które rejestrują zmiany zachodzące w organizmie.
Dwa lata temu w Warszawie miałam możliwość zobaczenia Marka Rothko. Oglądanie jego twórczości na żywo jest mistycznym doświadczeniem, pełnym kontemplacji.

Muzyka. Mam kilku znajomych muzyków z którymi współpracuję. Bardzo cenię sobie możliwość poznania tej dziedziny bliżej i przebywania w tym środowisku. W zeszłym roku pracowałam nad projektem Synestezje. To próba zrozumienia, przeanalizowania, uchwycenia i zmaterializowania 30 sekundowego fragmentu utworu. Obiektem badań jest młody kompozytor Szymon Stanisław Strzelec – student Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie kompozycji. Jego podejście do kształtowania materiału dźwiękowego jest silnie „rzeźbiarskie” – wynika z wrodzonej, wielomodalnej synestezji. Na bazie rozmów oraz szkiców autorstwa kompozytora stworzyłam 30 grafik, odpowiadających 30 sekundom utworu. Grafiki są wykonane cyfrowo oraz wydrukowane na przeźroczystej folii, co odpowiada elektronicznej metodzie powstania analizowanego utworu. Fragment utworu można zobaczyć, dotknąć, usłyszeć w formie słów.

Najlepiej pracuje mi się w samotności, we własnym miejscu lub pustej pracowni. Obecność innych osób bardzo mnie rozprasza. Potrzebuję całkowitego skupienia i zamknięcia się na nadmiar bodźców. Zawsze towarzyszy mi muzyka.

W sztuce najważniejsze jest bycie uczciwym wobec siebie samego. Kiedyś usłyszałam takie zdanie od starszego studenta. Myślę że bardzo ważne jest aby trzymać się własnej wizji i być pewnym siebie, w tym jest najwięcej siły, którą można zarażać innych ludzi.

W przyszłości na pewno chciałabym bardziej zaangażować się we współpracę z osobami zajmującymi się muzyką lub naukowcami. Myślę, że mogłoby to być połączenie intermedialnej instalacji. Chciałabym znaleźć się w środowisku ludzi zaangażowanych w działalność artystyczną, jest to bardzo stymulujące do pracy.

Anna Sztwiertnia

Studentka grafiki na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, oraz Faculdade de Belas Artes da Universidade do Porto jako międzynarodowy student na wydziale intermediów. Zajmuje się malarstwem, video, instalacją i grafika warsztatową.

Strona internetowa: www.cargocollective.com/annasztwiertnia.