Malarski atom

• Wiedza
• Julia R. Ziółkowska

Jednym z pierwszych manifestów sztuki abstrakcyjnej był pokazany w 1915 roku Czarny kwadrat na białym tle Kazimierza Malewicza. Bezprzedmiotowość w sztuce, mająca na celu odejście od przedstawień, narracji w kierunku czystych form, ewoluowała od początku wieku w różnych ośrodkach. Przykładem mogłyby być przekształcenia, których dokonał Piet Mondrian malując krajobrazy i drzewa, a które doprowadziły do powstania Kompozycji złożonych z kolorowych kwadratów.

Czarny kwadrat na białym tle, Kazimierz Malewicz, 1915

To, co proponuje Malewicz jest formą radykalną, można powiedzieć zero-jedynkową, gdzie, jak sam autor twierdzi, jest to ukazane uczucie, gdzie czerń jest uczuciem, a biel jego brakiem. W geometrii kwadrat jest figurą ukazującą twierdzenie Pitagorasa o trójkątach, wielościanem foremnym, jednym z boków sześcianu. Symbolizuje wszechświat, Absolut, objawienie, doskonałość boską, cztery strony świata, podstawę Jeruzalem. W wielu kulturach, między innymi w Mezopotamii i Egipcie miał on znaczenie szczególne.

Kompozycja 2 z czerwonym, żółtym i niebieskim, Piet Mondrian, 1930

Malarstwo, którego wyznacznikiem jest osiąganie form i matematyczne zależności zdobyło świat sztuki 100 lat temu. W ubiegłym roku, 21 marca w Hotelu Polonia w Warszawie odbyła się prezentacja rodzinnych pamiątek, okazją do świętowania była okrągła rocznica ogłoszenia Czarnego kwadratu i 88. wystawy w Warszawie. Na imprezę zostali zaproszeni goście ze świata kultury, wybitni artyści, ambasadorowie i przyjaciele Mistrza. Swoje dzieła, Abstrakcję XXI wieku prezentował Sergey Dozhd. Podczas imprezy miałam okazję osobiście poznać rodzinę Malewiczów, artystów-kontynuatorów idei suprematyzmu oraz zdobyć bezcenny autograf „Malewicz” na folderze wystawy.

Autorka i Sergey Dozhd na wystawie w Hotelu Polonia, na schodach zaproszeni goście i Iwona Malewicz z wnukiem